Vorig jaar juni heb ik in een wat boze, eigenlijk wat teleurgestelde bui een bericht geschreven over een Wageninger met de ziekte ALS, een bericht met veel emotie. Het is mijn best gelezen bericht ooit!
Op de tweede plaatst wat een flink aantal bezoekers op levert is een bericht over wat voor een kinderstoel we zouden aanschaffen, die levert elke week nog aardig wat bekijks op.
Veel emotie, veel lezers!
Opvallend over het geheel gezien vind ik dat berichten met een heftige emotie meer gelezen worden als andere berichten. In mijn geval gaat het om een soort van ‘gefrustreerd’ blogje, maar dat die zo veel en vaak zou worden bekeken had ik nooit gedacht en verwacht.
Dit type berichtjes schrijf ik doorgaans niet, echter op het moment van schrijven raakte het verhaal me zo dat ik besloot het wel te doen! Het raakte kennelijk niet alleen mij, meer mensen aangezien het duizenden keren is gelezen. Het bericht wordt ook nog elke maand gevonden en gelezen door mensen.
Natuurlijk is het mooi dat veel mensen het hebben gelezen, de aanleiding voor het schrijven van het bericht is gewoon waardeloos! Ik hoop dat vooral mensen die echt invloed hebben op dergelijke situaties mijn bericht hebben gelezen.
Verder…
Merken
Behalve emoties leveren ook merken die ik heb besproken op mijn blog wel aardig wat bezoekers op.
Mijn blog bericht over de keuze voor een kinderstoel voor onze al wat grotere dames levert ook nog altijd behoorlijk wat lezers op, meer als gemiddeld op mijn blog. De meeste komen via google op de site, dus via een zoekopdracht. Er zijn nogal wat mensen met dezelfde vraag als dat ik had kennelijk, wat voor een stoel zou je nemen voor je kind? Stokke, Ikea of iets anders?
Kinderen
Wat het ook wel goed doet op mijn blog zijn de zaken over de kinderen, het bericht met de titel ‘Tweeling? Nee!’. Het gaat dan niet over de dagelijkse berichtjes over onze kinderen, maar meer de wat specifiekere berichtjes die wat meer vertellen over onze kinderen.
Mening
Kan je, je het bericht nog herinneren over ‘Pyjama ouders’? Ook dat bericht is veel gelezen, ik laat daar mijn mening over dit fenomeen weten… dat nam niet iedereen me in dank af gezien het aantal (privé) berichten dat ik daarover kreeg. Maar wel goed gelezen, dat dan weer wel.
Blog jij ook? Zo ja, wat voor een soort berichten worden bij jou het beste gelezen?
Zo nee, wat vindt jij het leukste om te lezen op mijn blog?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Ik blog ook en dit is heel herkenbaar. Mijn best gelezen artikel, is het artikel over mijn miskraam, bevalling en kraamweek worden het beste gelezen. Waarschijnlijk omdat het voor veel mensen herkenbaar is
Leonie van Mil onlangs geplaatst…Je kind de schuld geven
Het is zeker herkenbaar, mensen zoeken ook doelbewust naar dergelijke artikelen denk ik.
Ik blog nog niet zo lang ‘serieus’ maar ik herken hier wel wat in!
In mijn best gelezen staan nu bijvoorbeeld: “Wat ik leerde op de begrafenis van een kind” – emotie dus en ook “to HelloFresh or not to HelloFresh” en dat is dan weer een merk.
Toch voor meerdere bloggers van toepassing dus! Ergens wel ‘logisch’ maar toch jammer, stiekem er zijn zoveel meer leukere artikelen 😉
Hi, ik reageer even. Je liet net op twitter en reactie achter en ik moet eigenlijk verder, maar ik dacht ik kijk toch even bij jou. Ja, herkenbaar. In de tijd dat ik nog voor VrouwOnline schreef werkte emotie erg goed. Ho slechter het ging, hoe meer lezers ik had, ha ha. Mijn best gelezen blog ooit was ‘Over. Uit. Voorbij.’ die als het goed is niet meer online staat. Hierin schreef ik dat ik met de kinderen weg ging bij mijn ex. Een heftige beslissing, maar het kon gewoon niet langer zo. Zelfs als ik dit hier nu schrijf moet ik nog slikken… Toen ik voor Flair gevraagd werd wilde ze ook emotie in de blogs, dat was zelfs een voorwaarde: over het dagelijks leven schrijven, met humor én emotie. Best lastig soms! Daarnaast heb ik natuurlijk mijn reisblog, daar komt emotie op een andere manier in terug: ik probeer zo eerlijk mogelijk mijn beleving van een bestemming weer te geven. Als iets echt heel mooi as (en dat is het vaak) dan laat ik dat duidelijk naar voren komen in de tekst maar zeker ook met beeld, maar als iets minder is of als mensen er een bepaald gevoel bij hebben, dan benoem ik dat ook (het vooroordeel over Benidorm of Lloret bijvoorbeeld; wat inderdaad klopt, en toch ligt de prachtige natuur vlákbij en kun je zowel aan de Costa Brava als aan de Costa Blanca heerlijk eten!). Maar nu dwaal ik af geloof ik. 😉
Mijn toetsenbord pakt soms niet alle letters: een ipv en, hoe ipv ho en wilden ipv wilde moest het zijn. 😉
Denise – Follow my footprints onlangs geplaatst…Op ontdekking op Malta en Gozo
Volg je al vanaf dat Bo klein was… de gebeurtenissen van toen weet ik inderdaad nog.
Je schrijft prachtig! Het bericht waar je het over hebt weet ik ook nog… dat kwam toen ook behoorlijk binnen inderdaad!
Ik hou het nog niet zo lang bij en nu ik deze maand alleen maar gastbloggers aan het woord laat, zijn dat vooral de uitschieters. Krijg er zowel online als offline zoveel reacties op, dat ik bijna aan mijn eigen schrijfkunsten ga twijfelen, haha!
Ik hoop er over een paar maanden wat meer inzicht in te kunnen krijgen, want ik vind het wel leuk om erachter te komen wat wel of niet veel gelezen wordt.
Jacqueline onlangs geplaatst…Gastblog Patricia
Ben benieuwd!!