Ja daar gaat ze weer… Corona, het is en blijft mij maar ook vele andere bezighouden. Verbazing, teleurstelling, blijdschap en zo nog meer emoties het vliegt alle kanten op. Voor zover ik het kan beoordelen is dat niet alleen bij mij, ik merk het bij collega’s, familie, vrienden en bekende. En nu mogen we “unlocken” blij dat de zware lockdown voorbij is, maar toch is het dubbel. De regeltjes en maatregelen, wat mag er wel en niet, waar doe je verstandig aan en strookt wat kan en mag met je gevoel?
We mogen weer…
De lockdown in zijn “ergste” vorm is voorbij… we mogen weer zonder afspraak naar de winkels, maar wel met een maximaal aantal bezoekers per winkel. In Wageningen hebben ze het “shoplicht” in gebruik genomen. Staat er een rood bord, lampje of stoplicht? Dan is het maximaal aantal bezoekers bereikt, is het groen? Dan mag je gewoon naar binnen.
De markt is weer compleet, niet alleen levensmiddelen maar ook weer warenmarkt! Toch een stuk leuker en gezelliger als je het mij vraagt.
De avondklok is verledentijd, ook na 22.00 uur mag je gewoon zonder hond de straat op. Stiekem ook wel weer fijn, zeker als het mooi weer is.
We mogen weer twee bezoekers in huis ontvangen in plaats van slechts één bezoeker. Hoewel dat prettig is, is het ook wisselend hoe ik me daarbij voel moet ik eerlijk toegeven.
En de terrassen, ook die mogen weer open… van 12.00 tot 18.00 uur. Nog een beetje gek deze relatief korte en voor horeca ondernemers niet even rendabele openingstijden, maar hé het is een begin.
Verder mogen de hogescholen en universiteiten weer fysiek lesgeven en mogen er weer meer mensen bij een uitvaart aanwezig zijn. Beide ook erg wenselijk als je het mij vraagt.
Wat komt er aan qua versoepelingen?
Ondanks dat het allemaal erg dubbel voelt door het aantal besmettingen en ziekenhuis opnames hoop ik echt dat een aantal versoepelingen wel doorgezet worden die op de planning staan. Laat die volledige of zware lockdown maar niet weer terugkomen, ik blijf hopen.
Stap 2 in de weg uit de lockdown
Wat ik een belangrijke mogelijke versoepeling vind is dat er weer binnen gesport mag gaan worden. Nu hoef ik niet perse naar de sportschool ondanks dat ik er een abonnement heb. Maar ik hoop wel dat de zwembaden open gaan voor de jeugd en jongeren bijvoorbeeld, dat de kids weer kunnen gaan (wedstrijd) zwemmen.
Verder staan er nog op de planning op de buiten doorstroomlocaties te openen, dus bijvoorbeeld de dierentuinen en pretparken. Maar ook dus de heropening van binnensport locaties en kunst- en cultuur locaties zouden weer geopend mogen worden voor beoefenen van deze activiteiten.
Stap 3 op weg naar het normaal
In stap drie zouden dan nog weer nieuwe versoepelingen komen zoals bijvoorbeeld het bezoeken van kunst- en culturele instellingen. Ook de horeca mag dan weer open voor uit eten, doorstroom locaties binnen openen, meer mensen thuis ontvangen en groepsgrote zou dan worden uitgebreid.
Stap 4, dit lijkt nog zo ver weg… maar wie weet
Voor nu staat de “deadline” van deze stap op 16 juni, vanaf dan mogen we weer zes mensen thuis ontvangen… fijn! Alle andere horeca mag weer geopend worden en er mogen weer evenementen georganiseerd worden.
Stap 5, bijna normaal
Voor zover het allemaal weer normaal kan worden, ik vraag me dat oprecht af. Maar goed, je mag vanaf dit punt acht mensen thuis ontvangen. En doordat de groepsgrote bij elke stap toeneemt kan er ook weer meer bij de al eerder heropeningen en versoepelingen.
Stap 6…. klaar! Einde Lockdown en maatregelen
De laatste stap heeft geen datum gekregen van de regering, maar dan worden alle maatregelen opgeheven en is er geen beperking meer. Al hoorde ik onlangs op de radio dat de inmiddels “normale” zaken als vaker handenwassen en afstand bewaren mogelijk dan nog wel van toepassing zouden kunnen zijn.
Dat dubbele (unlock) gevoel
Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat heel veel mensen dit gevoel (en mening) delen, tenminste als ik het om me heen zo hoor. De versoepelingen in de geldende lockdown zijn voorzichtig in gang gezet en alles gaat relatief langzaam. En toch leven er onwijs veel dubbele gevoelens.
Die horeca die zo beperkt open mag, daarna sluiten ze… en waar blijven die borrelende mensen na 18.00 uur? Mogelijk bij elkaar thuis of in het park met wat te drinken. Want ja als je het terras moet verlaten en het is nog gezellig en het is een fijne temperatuur? Dan is dat terras waar het (neem ik aan, redelijk) gecontroleerd is toch veiliger?
Dan heb ik het nog niet gehad over die maximaal 50 personen per terras, wat nu als er wel 100 mensen op het terras passen binnen de maatregelen? Waarom kan en mag dat niet? Of er nu vijf terrassen van verschillende bedrijven naast elkaar staan waarop elke ondernemer 50 mensen kwijt mag of één ondernemer 100 personen. De logica kan ik hierin niet vinden.
Dan het sporten, of zoals ik al eerder aangaf het zwemmen. Waarom mogen leszwemmers wel het water in, maar dezelfde groep kinderen, onder de 13 niet? Zij komen vanuit het C zwemmen en hebben voor zwemmen gekozen om het te onderhouden of beter te worden? Dit is natuurlijk iets wat mijzelf aangaat als vrijwilligers bij een zwemvereniging maar ook de ouders merk ik.
Dit zijn toch de twee “grote” issues die ik zelf ervaar maar waar ik ook genoeg over hoor!
Vaccineren… wanneer dan?
Okay het gaat niet direct één op één over de versoepelingen en het heropenen van de maatschappij, maar het is er wel een groot onderdeel van. Vaccineren van de bevolking lijkt het aannemelijker te maken dat de maatschappij kan gaan versoepelen. Maar wanneer ben je dan werkelijk aan de beurt?
De afgelopen dagen hoorde ik het al weer in het nieuws, een stuk minder vaccins gezet als gepland. Iedereen moet voor 1 juli zijn of haar eerste vaccinatie kunnen hebben gehad. En toch hé, ik geloof er geen snars van! Nog niet eens alle mensen van 60 of ouder zijn aan de beurt geweest en het is al bijna mei.
In mei zouden de mensen geboren in de jaren 1961 t/m 1971 aan de beurt zijn, vanaf medio juni zijn de mensen uit de geboortejaren 1972 t/m 1981 aan de beurt en vanaf eind juni 1982 t/m 2003. Daar tussendoor lopen al vanaf eerder dit jaar de mensen met chronisch aandoeningen, problemen met het immuunsysteem, transplantatie patiënten en wellicht zijn er meer groepen. Sinds kort zijn ook de mensen met morbide obesitas en het syndroom van Down uitgenodigd voor een vaccinatie.
Nu zouden wij medio juni aan de beurt zijn, maar heel eerlijk? Ik moet het nog maar eens zien. En ja, om de vragen die ik kreeg te beantwoorden… ja ik laat me vaccineren. Nu nog zien wanneer ik mag.
Geduld en hoop….
Geduld hebben, niet mijn sterkste eigenschap kan ik je vertellen. Ik stond blijkbaar helemaal achterin de rij toe het werd uitgedeeld en er was nog maar weinig over.
Verder hoop ik dat de opnames in de ziekenhuizen teruglopen, net als de besmettingen en het aantal mensen op de IC. Dat er weer lucht en ruimte komt voor de zorg, maar ook meer vrijheid voor ons allemaal.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord