Dat je een foto van je telefoon wilt halen om te gebruiken voor een review en winactie en voor je het weet is het al weer te laat en ben je nog geen centimeter opgeschoten. Hoe dat komt? Nou het blijkt dat de telefoon iets te vol staat en er echt wat af moet wil ik van de week nog foto’s kunnen maken… Ik dacht dat doe ik wel ‘even’ tja inderdaad, even! Alles weg, opgeruimd maar waar is het heen? Normaal ben ik best handig met dit soort dingen, maar op de één of andere manier gaat het soms mis…
Elk jaar weer… die drukte!
Het liefste zou ik de december maand overslaan! Niet omdat het ongezellig is, eerder het tegendeel. Maar het is wel zo dat december zo verschrikkelijk druk is met 1001 dingen die we te doen hebben.
Op het werk hebben we nu de ‘eindejaars’ drukte, alles moet zo snel en goed mogelijk af en geboekt worden. Logisch, maar op de één of andere manier komen er dan in eens allerlei zaken die (te) veel energie kosten. Vragen die je nauwelijks krijgt en moet uitzoeken, maar ook de meest onmogelijke vragen die je dan ook nog ‘netjes’ moet beantwoorden.
Omdat ik nog in het idee leefde zo goed als vrij te zijn in de kerstvakantie een maand of twee geleden maakte ik ook allemaal afspraken in de vakantie. Super leuk, maar nu moet er ook nog gewerkt worden en dat levert wel wat ‘chaos’ op bij mij.
Maar hé die afspraken zijn gezellig en op het werk is het rustig, althans weinig mensen! Op het werk zou ik dus theoretisch de werkzaamheden sneller als gewoonlijk af moeten kunnen krijgen. De hoop is dan ook dat ik het met drie tot vier dagen werken in die twee weken kan redden… hoop moet je houden toch?
En nu chaos…
Chaos is misschien een groot woord, maar voor mijn doen is dat het wel. Mijn planning loopt op geen enkele plek zoals het normaal zou gaan. Ik heb mijn hoop inmiddels gevestigd op de week na de kerstvakantie, dan kunnen we op het werk niet zo heel veel doen omdat het systeem niet beschikbaar is. Daarnaast zijn de drukke dagen voorbij, net als alle afspraken die er staan!
Zo’n week als deze huidige week zorgt ervoor dat ik dingen vergeet, ook al staan ze in de agenda. Soms moeten er gewoon afspraken veranderd worden om het rond te krijgen. Tot op heden lukt het wel, maar jeetje! Het geeft een ‘onhandig en ongemakkelijk’ gevoel.
Onze week…
Deze week is dus zo’n week! Afgelopen weekend was het helpen bij het kerstontbijt bij het zwemmen en daarna een schmink klus. Zondag de hele dag bij de meiden geweest en geholpen bij de kerstmusical van de dans en musical school waar de meiden dansen.
Maandag werken, hond naar de trimsalon en nog even wat ophalen ergens en dat allemaal zonder auto (hoezo verwend). De auto stond bij de garage omdat er een expert kwam kijken naar schade die we aan hebben getroffen bij de auto, daar later een keer meer over.
Gisteren de hele dag werken, snel koken en naar het zwembad met de jongste voor haar laatste training van het jaar. Vandaag eerst werken, daarna een kerstfeest waar ik in de organisatie zit en en vervolgens snel naar huis eten en omkleden en dan richting de kerk voor het kerstfeest van school.
Donderdag mag ik de hele dag werken, daarna de meiden ophalen bij musical les, eten en boodschappen doen! Dan is het vrijdag, misschien werken, naar de logopedist om iets op te halen en de meiden hebben nog dansen in de middag en begin van de avond. Ondertussen moet ik ook nog even een cadeautje halen en moet er eten voor de kerstbrunch naar school!
Op orde
Voor mezelf heb ik 15 januari als doel gesteld om alles weer op orde te hebben! Al hebben we maar de was weg (gestreken en gevouwen), de kinderkamers weer opgeruimd en op orde en de feestdagen overleefd.. dan ben ik al blij!
Maar eigenlijk hoop ik dat het ons lukt om het ruimtegebrek probleem ook wat kleiner te maken! Het bureau eruit, de kast erin en dan ruimte in de grotere kast in de gang en op de kamer van de jongste. Ruimte in huis, ruimte in het hoofd denk en hoop ik!
Mezelf kennende komt het echt wel weer goed, maar soms is het ‘gewoon’ vervelend dat het niet loopt zoals je zou willen.
Herken jij de chaos? Of juist helemaal niet en ben je de (gestructureerde) rust zelve?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Hele herkenbare chaos! Ik merk dat wanneer het thuis allemaal op orde is ik zelf ook veel meer rust heb! En dat is soms best lastig als je 32 uur werkt, 2 kinderen hebt, ook nog wilt bloggen en ook een partner die (vaak meer dan) fulltime werkt!
Voor mij zijn het nu inderdaad weken omnweer even adem te halen. Vanaf volgende maand gaat de oudste naar school dus dan breekt ook weer een nieuwe fase aan.
Nu is het inderdaad even bijkomen, voor zolang het duurt. Het feit dat er zoveel ballen in de lucht gehouden moeten worden breekt soms op, het was dus weer eens zover 😉