Week tegen pesten!

Het is de week tegen pesten op dit moment, al zou het naar mijn mening altijd wat meer aandacht moeten hebben. Pesten kan de mens maken en breken! Dit heb ik zelf ervaren maar ook bij één van mijn dochters. Waar de ene eigenlijk nooit gepest is, is de andere al jaren het slachtoffer. Nu is ze ook een gevoelig kind en dat gaat domweg niet zo goed samen. Maar pesten is gewoon niet okay!

Buitensluiten? Uitgesloten!

Het thema, de slogan van dit jaar is ‘Buitensluiten? Uitgesloten!’ een mooie denk ik! Want niets is vervelender als dat mensen je buitensluiten of negeren terwijl je deel wil nemen. Willens en wetens buitengesloten worden is gewoon niet leuk!

Het overkwam mijn jongste dochter afgelopen maandag nog, een project twee aan twee en uiteindelijk met z’n vieren. De klasgenoot van mijn dochter moest naar bijles en vervolgens werd onze dochter buitengesloten door de andere twee leerlingen. Ze was intens verdrietig thuis… we hebben er over gepraat, zij ervaart dit inderdaad echt als pesten.

Haar woorden waren “Mam, buitensluiten en me niet mee laten doen is niet leuk het voelt als pesten.” bij mijn vraag of ze ermee bij de juf was geweest kreeg ik van haar te horen dat er gedacht werd dat het een misverstand was. In mijn ogen is als iemand niet (meer) mee mag doen toch echt buitensluiten… en geen misverstand.

Buitengesloten worden

Buitengesloten worden is een serieuze vorm van pesten, bij een groep horen is één van de basisbehoeften van de mens. Als je geen toegang hebt tot zo’n groep kan dat oprecht gevolgen hebben voor je zelfbeeld, ongeacht je leeftijd. Het is een stressfactoor die op termijn kan zorgen voor achterstand op bijvoorbeeld de sociale- en empathische ontwikkeling.

Het is niet vanzelfsprekend dat je erbij hoort, er zijn tal van redenen waarom de mens personen uitsluit. Dit kan leeftijd zijn, maar ook geslacht, beperking, haar- en/of huidskleur, geloof, seksuele voorkeur of bijvoorbeeld kledingkeuze. Op de één of andere manier verzinnen mensen altijd wel iets om iemand buiten te sluiten.

Pesten Sucks!

In een artikel op Nu.nl las ik dat kinderombudsman Kalverboer een stevige uitspraak heeft gedaan: “Pesten zou verboden moeten worden”. Ze zegt in hetzelfde interview “Misschien zijn pestprotocollen niet genoeg, en moeten we naar een strafbaarheidstelling van pesten. Dat is nog steeds geen aanpak van het fenomeen, maar dan laat je zien hoe ernstig dit wangedrag is. Want de gevolgen van pesten zijn levensgroot.”

Ik deel deze mening, ben jij een pester? Prima, als iemand daar last van heeft mag het pestgedrag best consequenties hebben. En ja, ik weet… dit is lang niet iedereen met mij eens en dat mag.

Wat betreft leerlingen op basisschool en wellicht zelfs voorgezet onderwijs zou hier ook best een straf systeem op mogen zitten. Uit eigen ervaring weten we dat praten, overleggen en afspraken maken alleen lang niet altijd het gewenste effect hebben.

Pesten, persoonlijke noot!

Natuurlijk iedereen pest wel eens… of dit nu zo bedoeld is of niet laat ik even in het midden. Wat voor de één een grapje is, voelt voor de ander als pesten.

Tegen mij is er bijvoorbeeld wel eens gezegd als grapje “Op jou achterwerk kan een helikopter/vliegtuig landen”, voor mij voelde dit als pesten en als ik erop terugkijk nog steeds. Of mijn lengte… ik ben kort, ik weet het maar laat het, het is nu eenmaal zo! Of mijn naam, ik heet Nathalie en mijn meisjes naam Van de Weerd ik heb er echt van alles op gehoord en vond ik het leuk? Nee.. kan ik erom lachen? Toen niet, nu denk ik “Je bent gewoon niet intelligenter”.

Onze dochter…

Voor mijn dochter, er is een meisje dat haar altijd in haar vaarwater zit… ze heeft jaren te horen gekregen “Je bent dik!”. Je kan veel van haar zeggen, maar dik is ze nooit geweest! Bovendien de pester in kwestie is zelf forser als onze dochter.

Naast bovenstaande is dezelfde pester dus al jaren bezig, alles wat onze dochter heeft… heeft zij ook. Of alles wat zij heeft of doet is beter als dat van onze dochter. Is onze dochter trots op iets, krijgt de pester in kwestie het voor elkaar mensen tegen haar op te zetten.

En het beroerde? Lang niet altijd hebben de mensen om haar heen (met name op school) het in de gaten. Het mag blijkbaar gebeuren, ondanks dat er een officiële pestklacht is ingediend en er in het verleden ook al eens aan gewerkt is. Eén van haar vriendinnen heeft hier thuis wel eens gezegd, de juf merkt het niet en snapt het niet als we het vertellen.

Het is ongelooflijk moeizaam, sinds groep 3 zijn we hier al mee bezig… in groep 5 liep het uit de hand en in groep 7 opnieuw. En nu? Het gaat gewoon door, sterker nog de pester kruipt in de slachtoffer rol en dat is zo mogelijk nog lastiger. Al lijkt onze dochter langzaam maar zeker zich wat af te kunnen sluiten voor bepaalde mensen en dat lijkt haar te helpen.

Pesten is gewoon ongelooflijk shit!