Zes maanden zonder ~ Charlotte de Monchy

Daar gaan we weer hoor! Weer zo’n ongelooflijke chicklit of roman, geef het boek een naam! Net als Enkeltje Ierland en de boeken van Jackie van Laren, als je eenmaal aan het lezen bent kan je niet meer stoppen. Of althans, ik kan dan niet meer stoppen, dan heb ik ‘letterhonger’ en wil ik door tot het boek uit is, ik heb genoten!

De achterkant van het boek…

Als je op je achtentwintigste nog bij je zus in huis woont, uit verveling met je baas slaapt en een baan hebt waarbij je het grootste gedeelte van de tijd op de wc afleveringen van The Killing op je telefoon zit te kijken, weet je dat het tijd is voor een rigoureuze verandering, vindt Robin. Aangezien drank en mannen in haar leven meestal voor problemen zorgen, gaat ze met haar zus een weddenschap aan om een half jaar geen alcohol te drinken en met niemand naar bed te gaan.

Via een advertentie op internet komt Robin in contact met ene Connor McFarland, die op zoek is naar een kindermeisje in een gehucht in Ierland. Dat lijkt Robin de perfectie locatie om haar weddenschap te winnen. Ze stapt zonder aarzelen op het vliegtuig, maar Connor blijkt een totaal ander type dan ze dacht; ze hebben binnen tien minuten ruzie en de baan is ook niet wat hij haar had voorgespiegeld.

Toch blijft ze, bij gebrek aan beter plan. Die impulsieve beslissing brengt haar een onverwachte vriendschap, hilarische verwikkelingen en… de kans om eindelijk de liefde van haar leven te vinden.

Wat vind ik van “Zes maanden zonder”?

Net als Enkeltje Ierland is dit ook weer een heel fijn boek, wat lekker makkelijk is weg te lezen! Het is wel jammer dat ze andersom heb gelezen, ik vond namelijk Enkeltje Ierland net een tikkeltje leuker als Zes maanden zonder, waarom? Geen idee, puur een gevoel.

Wat overigs niet wil zeggen dat het boek minder goed is. Ik heb genoten van dit boek… net als in Enkeltje Ierland is er een rol weggelegd voor een vrouw die een rijkere ‘hoogstaande’ partner vindt waarvan ze nooit had gedacht dat het haar partner zou worden.

In beide boeken komen dierenartsen voorbij, kennelijk een zwak van de schrijfster? Ik vind het overigens leuk, veel dieren en de daarbij behorende dierenartsen, prima als je het mij vraagt!

Net als Enkeltje Ierland sleept de schrijfstijl me mee en verweeft het boek zich tot een levendig beeld in mijn hoofd… heerlijk!

Mijn verkorte versie van het verhaal

Robin is een jonge, vlotte en slime vrouw die zich steeds meer realiseert dat er iets moet veranderen in haar leven. Ze is ontslagen door haar baas nadat ze hem te kennen had gegeven het bed niet meer met hem te willen delen. Ze heeft hem nooit echt leuk gevonden…

Ze woont bij haar zus, Roos. Roos geeft Robin een uitdaging… zes maanden zonder alcohol en mannen. Als haar zus wil gaan samenwonen heeft Robin eigenlijk geen huis meer en ze besluit het avontuur op te zoeken.

Via een online prikbord reageert ze op een vacature voor een oppasbaantje in Ierland, op kosten van de werkgever vliegt ze die kant op. Al snel blijkt het niet te zijn waar ze voor naar Ierland is gekomen, niets geen oppas voor kinderen… nee voorlezen in het Nederlands aan een oudere man.

Tijdens haar verblijf in Granmoore gebeuren er een hele rij mooie dingen en ontmoet ze bijzondere mensen. De gebeurtenissen brengen haar tot mooie inzichten, bijzondere besluiten, nieuwe vriendschappen en uiteindelijk een nieuwe liefde.

Over Charlotte de Monchy

Charlotte, geboren in 1979, studeerde communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Inmiddels woont ze met haar gezin op Bali. Charlotte schrijft vrolijke, sprankelende feelgood-romans. Haar eerste roman, Zes maanden zonder werd erg goed ontvangen. Daarna schreef ze Enkeltje Ierland, Tegen beter weten in, Eens gegeven en Nee heb je.