De afgelopen week hebben we ons best wat zorgen gemaakt, vorige week donderdag begon het met een heftige bloedneus. Onze dochter gaf aan dat ze tegen een meisje aan was gekomen maar dat het eigenlijk heel zachtjes ging. Toch bleef haar neus ruim twintig minuten bloeden, niet een paar druppels maar echt flink. Dat herhaalde zich in een wat heftigere bloeding op zaterdag….
Na contact met de huisartsen post besloten dat we wel zouden afwachten, we zouden lang moeten wachten en dan zou de bloeding toch wel over zijn. Het ging dus ook wel over, maar jeetje wat een bloed! Dit keer dusdanig dat ze er niet helemaal lekker van was. Gelukkig trok het na wat eten en drinken weer bij, maar we zijn wel geschrokken!
De huisarts
Maandag belde ik toch maar de huisarts, ze durfde inmiddels eigenlijk weinig meer te doen… want stel je voor dat ze weer niet lekker werd door het bloed uit haar neus. Na het gesprekje met de huisartsenpraktijk kreeg ik tussen de middag het bericht dat we een afspraak moesten maken bij de KNO arts. Dat heb ik direct gedaan, de wachttijd? Niet drie dagen zoals aangegeven, maar een dikke week. Komende dinsdag kunnen we pas terecht!
En dan is er weer bloed!
Die afspraak stond en we hadden er een goed gevoel bij, het had niet meer gebloed en als het zo zou blijven zou ze rustig aan wel mogen sporten van de week. Dachten we… tot het maandag tijdens het avond eten opnieuw raak was, wederom een ruim bloedneus van een klein halfuurtje.
Dinsdagmorgen belde ik zoals afgesproken de KNO poli terug om door te geven dat er weer een bloeding was geweest. Zij zouden dan kijken of er eerder plek was, maar helaas… niet dus. Wel werd ik half van de middag teruggebeld met een handleiding voor het stelpen van de bloeding en dat we Otrivin voor volwassenen moesten gebruiken als het ging bloeden. En dat doen we sindsdien!
Toen werd ze ziek
Daarop volgde nog één bloedneus…. Otrivin erin en inderdaad het was zo klaar. Ik denk nog geen tien minuten! Top!
Dinsdag ging ze heel vroeg naar bed voor haar doen, ze was moe en wilde niet meer opblijven zei ze. Prima… als ze moe is moet ze gaan slapen dachten we. Woensdag stond ze niet fit op, zo wit als ik weet niet wat, rillen, geen koorts en pijn in haar hoofd, oren, buik en armen. Niet echt griep dus… maar een flinke verkoudheid dan?
Toen ze rond 15.30 uur nog steeds elke keer in slaap viel heb ik toch maar weer even een huisarts gebeld, ze maakte er een notitie van en adviseerde morgen toch onze eigen huisarts weer te bellen en te overleggen. Zolang ze nog wakker werd en niet verward werd kon het wel zo. En toch voelde het niet goed!
Paracetamol en huisarts
Ze wil niet eten, wat ze eet gaat er vanzelf weer uit… en een zetpil wil ze ook niet. De combinatie niet eten en wel pijnstillers vind ik altijd wat spannend. Helemaal omdat ze al zoveel sliep! Toch besloten we haar een (kinder) paracetamol te geven.. dat werkte wel even, gelukkig!
Onze jongste dochter is geen grote slaper, dus het is raar dat ze zoveel ligt en sliep. Ze praat normaal flink, is altijd aan het zingen en dansen of iets aan het doen. En nu? De hele woensdag heeft ze gelegen en geslapen, de donderdag ging het beter en vrijdag wilde ze weer naar school!
Geen bloedneuzen meer
Sinds woensdag zijn er geen bloedneuzen meer, maar ze doet dan ook niet veel. Ze zwemt niet, danst niet of wat dan ook en ze durft ook niet zo goed. Ze is bang dat ze weer een bloedneus krijgt, we wachten dus even zoals het ziekenhuis heeft aangegeven met inspanning tot ze bij de KNO arts is geweest.
Ik hoop en denk dat het nu gewoon ‘klaar’ is en dat de arts straks zegt… er is niets (meer) te zien. Ga het maar weer proberen! Maar ja, we zijn toch even geschrokken! Al zijn er genoeg mensen die regelmatig een bloedneus hebben, toen mijn jongste er echt niet lekker van werd en het maar door bleef gaan was ik toch ongerust! Iets dat ik bij dit soort dingen eigenlijk niet zo snel heb.
Heb jij wel eens iets gehad bij jezelf of je kind dat je denkt, ach dit is niet zo erg… maar dat je, je toch flink zorgen bent gaan maken?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
4 comments
Ooh wat naar voor je meisje. Verkoudheid kan er goed mee te maken hebben, ik had het ook altijd. Hopelijk gaat het vanaf nu alleen maar beter.
Bedankt voor je reactie, ze heeft een botsing gehad bijna twee weken geleden en nu blijkt dat haar slijmvliezen kwetsbaar zijn.
Voor nu is het opgelost door het dicht te branden, hopelijk blijft het daarbij 🙂
Wat sneu voor haar. Kan mij goed voorstellen dat jullie zo zijn geschrokken.
Bedankt voor je reactie!
Die bloedneuzen blijken door de kwetsbare slijmvliezen in haar neus te komen, nu is het dicht gebrand hopelijk helpt dat!